از اینکه من از نژاد شیشه باشم

و شکستنی،

او از نژاد جاده باشد و رفتنی،

آری روزها گذشت،همان شد،

او رفت،

من شکستم.....

غم خوردم و با غمت نمک گير شدم

تا آمدم آشناي قلبت باشم

گفتي که من از غريبه ها سير شدم

با خیالت همنشین با دوریت دیوانه ام....

نیستی ببینی من هنوز

غرق گذشته ایی هستم که نمیگذرد...

مرررسی از شراره عزیز

عجب خرابه ای به بار آورد

نگاه کن

مدتهاست در تلاشند مرا از آوار تنهاییم بیرون کشند 

فقط برگه های خشکیده می فهمند

رنگ دل مرا

فقط پاییز می داند

و حجم اندوهش را فقط برگ ریزان درختان پاییزی می دانند 

یه وقتایی فراموش کردن بعضیا مثل فراموش کردن نفس کشیدنه ،

درست مثل فراموش کردن “تـــــــــــو” …

فرستنده مریم عزیز

رفتن بهانه نمی خواهد

بهانه های ماندن  که تمام شوند کافیست

..

..

نمی دانم دل من نازک است

یا چشمان تو تیز

هرچه نگاه به تو می دوزم

بند دلم پاره می شه

..

..

وقتی که می رفتی بهار بود

تابستان که نیامدی پاییز شد

پاییز که برنگشتی پاییز ماند

زمستان آمد اگه نیایی پاییز می ماند

تو را به دل پاییزی ات قسم می دهم

فصل ها را به هم نریز

..

..

گاهی وسط یک فکر

گاهی وسط یک خیابان

سردت می کنند

داغت می کنند

رگ خوابت را بلدند

زمینت می زنند

..

..

امشب هنگام خوابیدن با خود قدری فکر کنیم

امروز چه کرده ایم که فردا لایق زنده ماندن باشیم