سلام ای یار دور از ما نشسته
سلام ای بدتر از ما دل شکسته

سلام ای آشنا همچون غریبان
سلام ای عشق من ای بهتر از جان

سلام سالار گلهای بهاری
سلام ای برتر از صوت قناری

سلام خورشید من در روز سردم
سلام ای مرهم و داروی دردم

سلام ای با وفا ای با مروت
سلام ای ساز و گیتار محبت

سلام کردم نگی در یاد ما نیست
سلام کردم نگی اهل وفا نیست

سلام کردم نگی تو بی وفایی
سلام کردم بگم خوب نیست جدایی
                                             
شهریار

چه زيبا گفت فروغ فرخزاد.....

دلت را بتکان.......
اشتباهاتت وقتي ا؋ـتاد روي زميـن.....
بگذار همانجا بماند.....

؋ـقط از لا به لاي اشتباه هايت،
يک تجربـه را بيرون بکش.......
قاب کن ....
و بزن به ديوار دلت......
اشتباه کردּن اشتباه نيست.........
در اشتباه ماندنּ اشتباه است......

دوش دیدم یار من بنشسته بود
از جدایی ها دگر دل خسته بود

عاشقم بود عشق او پیوسته بود
عهد وپیمان با دل من بسته بود

او سکوتم را دیده بر من رو نمود
بهر من می گفت تویی بود ونبود

وعده با من در خیابان بسته بود
نغمه ی عشق از برایم می سرود

نا گهان باران ببارید همچو رود
دیده بگشودم دگر چیزی نبود

پرسید کسی که ره کدامست
گفتم کاین راه ترک کامست

ای عاشق شاه دان که راهت
در جست رضای آن همامست

چون کام و مراد دوست جویی
پس جست مراد خود حرامست

مولانا

دلم گرفته از خودم از این هوای شک زده

برای دیدن رخت غمش گرفته ، لک زده

چه می شود صداکنم بیایی و وجود من

رها شود ز حسرت قدیمی و کپک زده

چو شیشه ای شکست دلم به ضربه ی غرور تو

شدم چو کودکی که باز پدر به او کتک زده

بدون تو نمی روم به دیدن ستاره ها

به حسرت گشودن دری که قاصدک زده

نماز صبح من دعا به حضرت خدا کنم

رسان به من تو آن گلی که سر به شاپرک زده

شب است و بی حضور تو سیاه و سرد و مبهم است

و نیشخند لحظه ها به زخم من نمک زده

به ضربه ی غرور تو تمام ساقه ها شکست

شکستی عاقبت به غم تو این دل ترک زده
 

                                                     شعر عاشقانه حافظ


گفتم غم تو دارم گفتا غمت سر آید
گفتم که ماه من شو گفتا اگر برآید

گفتم ز مهرورزان رسم وفا بیاموز
گفتا ز خوبرویان این کار کمتر آید

گفتم که بر خیالت راه نظر ببندم
گفتا که شب رو است او از راه دیگر آید

گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد
گفتا اگر بدانی هم اوت رهبر آید

گفتم خوشا هوایی کز باد صبح خیزد
گفتا خنک نسیمی کز کوی دلبر آید

گفتم که نوش لعلت ما را به آرزو کشت
گفتا تو بندگی کن کو بنده پرور آید.

گفتم دل رحیمت کی عزم صلح دارد
گفتا مگوی با کس تا وقت آن درآید

گفتم زمان عشرت دیدی که چون سر آمد
گفتا خموش حافظ کاین غصه هم سر آید

@bafgh20