تمبر و پاکت هم هست

و یک عالمه حرف

کاش کسی جایی منتطرم بود…

جايم را با کسي پر خواهي کرد

او هم تو را خواهد بوسيد

و به تو خواهد گفت که زيبايي

اما به مرور از تک و تاخواهي افتاد

چون نه بوسه‌هايش مغناطيس بوسه‌هاي مرا

خواهد داشت

نه شعر مي‌داند چيست

که زيبايي مفردت را مضاعف کند در جمع ..

هرچه ناپیداست صدایت میزند...

جنگل خاموش میداند تورا

با صدایی سبز می خواند تورا...

تو را میخوانم که بهترینها هستی

پس به بهترینهایم بهترینها را عطاکن . . .

آمین

خوبی که به کسی می کنی

بدی که کسی به تو می کند.

نه برای نیاز..

نه از روی اجبار..

و نه از روی تنهایی..

فقط برای اینکه "ارزش دوست داشتن" دارد.

با تشکر از ماه عزیز

مررررسی از نفس عزیز

دلم تنگ است

مثل لباس های دبستانم

مثل سال های ماموریت پدر

که نمی فهمیدم

وقتی می گویند کسی دور است

یعنی چقدر دور است...

ممنون از نفس عزیز

خاک پایت بر سر و دیده کشیدیم بس است

چون گل از دست غمت جامه دریدیم بس است

گفتگوها ز برای تو شنیدیم بس است

پروانه ي دلم در تاري اسير است كه عنكبوتش سير است

نه مي تواند پرواز كند

نه بميرد

مرررسی از ریحانه عزیز

دو چیز هیچ وقت از یاد آدم نمیره:

۱- دوستای خوب

۲- روزهای خوب

یک چیز هم هیچ وقت از دل آدم نمیره:

روزهای خوبی که با دوستای خوب گذشت.

زندگی آرام است،مثل آرامش یک خواب بلند.

زندگی شیرین است،مثل شیرینی یک روز قشنگ.

زندگی رویایی است،مثل رویای یک کودک ناز.

زندگی زیبایی است،مثل زیبایی یک غنچه ی باز.

زندگی تک تک این ساعتهاست،

زندگی چرخش این عقربه هاست،

زندگی راز دل مادر من،

زندگی پینه ی دست پدر است،

زندگی مثل زمان در گذر است...

اما زندگی ۲ حرف بیشتر نیست: تــــــــو

که انسانیت تنها یک کلمه نیست

بلکه درک مشکلات دیگرانیست که همه حساب میشوند

و انسان کسی است که یکی مثل همــــه نباشد

من و تو شباهت های متفاوتی باهم داریم :

هر دو شکستیم ؛ تو قلب مرا ، من غرورم را

هر دو رقصیدیم ؛ تو با دیگری ، من با سازهای تو

هر دو بازی کردیم ؛ تو با من ، من با سرنوشتم

و در آخر هر دو پی بردیم

تو به “حماقت” من ، من به “پست” بودن تو

آری ، این شباهت های متفاوت هر روز آشکارتر میشود...

تشکر میکنم از شراره عزیز

من هستم و یار مهربانم

که تویی

مهمان که منم و میزبان

که تویی

سر چشمه ی این رود

گمانم

که تویی...

مررررسی از نفس عزیز

فقط دارم حرفتو گوش می کنم

آخه خودت گفتی برو دنبال زندگیت...

فرستنده نفس

بی تو چمدانی است دلم

که تنهایی ام را در آن

تا می زنم

و قفلی از دلتنگی

در آن می گذارم

که رمزش

حروف اسم توست...

فرستنده نفس

ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻬﻢ ﻣﯿﮕﻔﺖ : ﺯﻧﺪﮔﯿﻤﯽ …

ﻭﻗﺘﯽ ﺭﻓﺖ ﺑﻬﺶ ﮔﻔﺘﻢ : ﻣﮕﻪ ﻣﻦ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﻧﺒﻮﺩﻡ ؟

ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ : ﺁﺩﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﻋﺸﻘﺶ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯿﺶ بگذره!!

مررررسی از شراره عزیز